حدیث قدسی، کلام و سخن خداوند جز از راه قرآن است که نزول آن برای اعجاز نباشد، به خلاف قرآن که بدین منظور نازل شده است و یا به عبارتی بگوییم: حدیث قدسی از حیث معنا از ناحیة خدای متعال می باشد، ولی از حیث لفظ و ادای کلمات آن از ناحیة رسول خدا(ص) است.[1]
حدیث ثقلین یعنی دو چیز سنگین و گران بها . از احادیث مشهور متواتره ای است که در کتب حدیث شیعه و سنّی به تکرار و به اسناد مختلف نقل شده است که پیامبر (ص) فرمود: " أیها الناس انّی تارک فیکم الثقلین. کتاب الله و عترتی أهل بیتی؛ مردم ! من دو چیز گرانقدر : قرآن و اهل بیت(ع) خودم را در میان شما به أمانت نهاده ام که اگر آنرا داشته باشید، هرگز گمراه نمی شوید".[2]
[1] سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج 4، ص 431.
[2] همان، ج 4، ص 16 - 17.