از برخی روایات اینگونه استفاده میشود که ابیالخطاب و اصحاب او که از منحرفان اصحاب امام صادق بودهاند اینگونه معتقد بودهاند که وقت مغرب زمانی است که ستارهها در آسمان آشکار شود. به همین جهت در برخی روایات کسانی که اینگونه عقیده داشتهاند واز روی عقیده مغرب را تا وقت ظاهر شدن ستارگان تأخیر میانداختند مورد لعن قرار گرفتهاند.
به همین جهت در روایتی از امام صادق آمده است ملعون است کسی که مغرب را تأخیر بیاندازد به جهت طلب فضیلت آن و در روایتی شخصی به آن حضرت عرض میکند: اهل عراق مغرب را تا آشکار شدن ستارگان به تأخیر میاندازند. حضرت فرمودند: این کار دشمن خدا ابیالخطاب است [یعنی او این عقیده را بین آنان رایج کرده](وسائل، ج 4، ص 188، چاپ آلالبیت).
ازاینرو، لعن سزاوار بدعتگذاران میباشد. احتمال دیگری که در این روایت میتوان داد این است که لعن در این روایت آن لعنی که برای کفار و منافقین میباشد نیست، بلکه به معنی دوری از رحمت خداست و هر معصیتی در حد خودش حتی اگر کوچک باشد موجب دوری از رحمت خداست.