این روایت را در صورتى که سند و انتساب آن به امام صحیح باشد، چارهاى جز توجیه ندارد.
قطعاً در صورت صحت آن، مراد امام همه زنان نیست.
اگر مراد همه زنان باشد، چرا حضرت زهرا (س) در مسائل مهم سیاسى - اجتماعى زمان خویش شرکت مىکرد؟
اگر مراد همه زنان باشد، چرا دختران حضرت به ویژه حضرت زینب (س) در مسائل سیاسى نقش آفرین زمان شدند؟
بسیارى از مردان نیز در امور سیاسى و مسائل مهم اجتماعى لیاقت لازم را ندارند.
شاید بتوان گفت که چون تاریخ را مردان نوشتهاند، برخی از مذمتهاى مربوط به مردان باب طبعشان نبود. و به نگارش راه پیدا نکرده است. (1)
با این وجود روایات در مذمت مردان کم نیست. از جمله حضرت در روایتى مردم را به سه گونه تقسیم کرده است: دانشمند، دانشجو و مانند پشهاى که دستخوش با دو طوفان است و به هر سو مى رود و لیاقت چیزى را ندارد.(2)
در روایتى دیگر آمده است که مردان پنج گروه هستند؛ چهار گروه در سمت باطل و شر قرار دارند و فقط یک گروه (آن هم با تعداد اندک) در مسیر حقند.(3)
در عهدنامه مالک آمده است: مردم همه در یک حد نیستند! هر کسى را بهر کارى ساختند. برخى لیاقت در امور سیاسى دارد و برخى ندارد.
پی نوشت ها :
1 – دانشنامه امام علی (ع) جمعی از نویسندگان، ح5، ص 125.
2 – نهج البلاغه، حکمت 147.
3 – همان، خ32.
پاسخگویی
زنده
:جستجو